Holistisch denken komt in verscheidene domeinen van het leven voor, niet alleen in de geneeskunde. Verder dus ook in onder andere:

   onderwijs: hier houdt holisme in dat men niet alleen focust op het leren van feiten en cijfers, maar ook op de groei van de hele persoon. Dat betekent dat men niet alleen naar de intelligentie van leerlingen kijken, maar ook naar hun emoties, sociale vaardigheden, en zelfs hun fysieke gezondheid.

In de praktijk betekent dit oa:

* leren over het echte leven: de dingen die leerlingen leren hebben echt betekenis voor hun leven. Lessen worden verbonden met dingen die gebeuren in de wereld om hen heen, zodat ze begrijpen waarom het belangrijk is.

* iedereen telt mee: holistisch onderwijs betekent je best doen om les te geven op een manier die voor iedereen werkt, ongeacht wie ze zijn. Iedere leerling is anders, met verschillende behoeften, talenten en achtergronden.

* zorg voor jezelf: leerlingen leren hoe ze voor zichzelf kunnen zorgen. Dat betekent aandacht besteden aan hun emotionele welzijn, lichamelijke gezondheid en hoe ze omgaan met anderen.

* blijf leren: het gaat niet alleen om wat je leert op school, maar ook om blijven leren gedurende je hele leven. De jonge mensen dienen nieuwsgierig te blijven, blijven groeien en zichzelf blijven ontwikkelen, zelfs als ze de school verlaten.

   milieubewustzijn: holisme speelt een belangrijke rol in het begrijpen van de complexe relaties tussen mens en natuur. Milieubewuste individuen en organisaties erkennen dat ecosystemen en de mensheid onderling verbonden zijn en dat acties die het milieu schaden, uiteindelijk ook invloed hebben op de menselijke gezondheid en het welzijn.               Milieubewustzijn verwijst dus naar het besef van individuen, gemeenschappen en samenlevingen van de impact die menselijke activiteiten hebben op het milieu en de natuurlijke hulpbronnen van de planeet. Het omvat ook het besef van de noodzaak om verantwoordelijkheid te nemen voor het behoud en de bescherming van het milieu voor toekomstige generaties. Milieubewustzijn kan leiden tot acties zoals het verminderen van afval, het gebruik van hernieuwbare energiebronnen en het behoud van biodiversiteit. 

   sociale rechtvaardigheid: holisme kan ook worden toegepast op sociale vraagstukken en beleidsvorming. Het erkennen van de complexe onderlinge verbondenheid van mensen en gemeenschappen kan helpen bij het ontwikkelen van inclusieve oplossingen voor sociale ongelijkheid, armoede, en andere maatschappelijke uitdagingen.

    Sociale rechtvaardigheid richt zich op het streven naar gelijke rechten, kansen en behandeling voor alle leden van de samenleving, ongeacht hun achtergrond of identiteit. Het omvat het streven naar het elimineren van ongelijkheden op basis van factoren zoals ras, geslacht, seksuele geaardheid, etniciteit, sociaaleconomische status en meer.

   Het verband tussen holisme en sociale rechtvaardigheid ligt in het begrip dat sociale rechtvaardigheid niet los kan worden gezien van de bredere context van het maatschappelijk systeem. Holisme erkent dat sociale rechtvaardigheid niet alleen betrekking heeft op individuele verbanden maar ook op bredere structuren, beleid en culturele normen die het sociale weefsel vormgeven.

   Een holistische benadering van sociale rechtvaardigheid zou bijvoorbeeld rekening houden met de onderlinge verbindingen tussen economische ongelijkheid, milieuvervuiling en toegang tot basisvoorzieningen zoals schoon water en gezondheidszorg.

   stedelijke planning: holisme in stedelijke planning houdt rekening met de onderlinge aspecten van de stedelijke omgeving, zoals wonen, mobiliteit, groenvoorzieningen, economische ontwikkeling en sociale rechtvaardigheid. Een holistische benadering van stedelijke planning streeft naar duurzame en leefbare steden die rekening houden met de behoeften van alle inwoners en de natuurlijke omgeving.

   Dit omvat dus het bevorderen van gemengde woonwijken met verschillende soorten huisvesting, waaronder betaalbare woningen, sociale woningbouw, en particuliere woningen. Het streven naar diversiteit in woningtypes draagt bij aan sociale cohesie en economische diversiteit binnen de stad. Verder houdt men rekening met fietspaden, voetgangerszones, openbaar vervoer, autodelen en elektrische voertuigen. Door het bevorderen van duurzame vervoersopties wordt de luchtvervuiling verminderd, worden verkeersopstoppingen verminderd en wordt de levenskwaliteit van inwoners verbeterd.

   Hier past ook aandacht voor de groenvoorzieningen, zoals behoud en de uitbreiding van parken, natuurgebieden, en groene corridors binnen steden, evenals het integreren van groene infrastructuur. Groenvoorzieningen bieden niet alleen recreatieve mogelijkheden, maar helpen ook bij het verminderen van hitte-eilandeffecten, het verbeteren van de luchtkwaliteit en het bevorderen van biodiversiteit.